O czym najchętniej czytaliście w maju na zupelnieinnaopowiesc.com? Co najczęściej oglądaliście na naszym kanale YT? Zobaczcie majowe TOP20!
1.
To moja najbardziej osobista książka. Po prostu dojrzałem, żeby opowiedzieć coś ze swojego życia. Może nie jest autobiograficzna, ale bardzo głęboko osadzona w mojej historii – mówi Vincent V. Severski, autor powieści „Plac Senacki 6 PM” (Czarna Owca). I dodaje: Chciałem też udowodnić, że szpiedzy czasami naprawdę ratują świat. Rozmawia Przemysław Poznański
2.
Kiedy trafiłam z Polski do Woking, wyrwana z dość dużego miasta, szukałam wentylu bezpieczeństwa dla siebie i tak zaczęłam pisać kryminały. Wiem, że to nie najlepiej brzmi, kiedy szuka się wentylu bezpieczeństwa w kryminałach, ale właśnie tak było – śmieje się Anna Rozenberg, pisarka, autorka powieści „Maski pośmiertne”, „Punkty zapalne” i „Wszyscy umarli”, wydanych przez Czwartą Stronę Kryminału. Rozmawia Przemysław Poznański.
3.
„Plac Senacki 6 PM” to rasowy szpiegowski thriller rozgrywający się w czasach politycznego i społecznego przełomu. Czasach, które zmuszają bohaterów do dokonania nierzadko trudnego wyboru, mogącego mieć wpływ na dalsze losy świata. O powieści Vincenta V. Severskiego pisze Przemysław Poznański.
4.
Groźne – zwłaszcza dla młodszych czytelniczek – jest ukazywanie w książkach bohaterów męskich, którzy poniżają kobiety, w myśl zasady, że łobuz kocha najbardziej. Takie wzorce nie są potrzebne w literaturze. U nas nie ma romantyzowania bezpodstawnej przemocy – mówi Linda Szańska*, czyli Agnieszka Lingas-Łoniewska i Anna Szafrańska, autorki powieści „Siła miłości”. Rozmawia Przemysław Poznański.
5.
Wit Szostak przygląda się temu, co pomiędzy, co do tego stopnia intymne, że często niedostrzegalne. Temu, co nieraz umyka z chwilą, co wymyka się słowom. I jeśli może być uchwycone, to tylko w poezji – o „Szczelinami” pisze Przemysław Poznański.
6.
Urszula Chylaszek opowiada o Wyspach Owczych przez pryzmat poszukiwania tożsamości. Tożsamości bohaterów, odnajdujących siebie często nawet wbrew tradycji i rodzinie. I tożsamości kraju, który dojrzewa do akceptacji różnorodności. O książce „Kanska” pisze Przemysław Poznański.
7.
W „wewnętrznym haremie” Elif Shafak – niczym dżiny zamknięte w lampie Alladyna – mieszkają Calineczki. Sześć żeńskich istot personifikujących różne typy charakteru. Jest też miejsce dla wątpliwości i depresji poporodowej – o powieści „Czarne mleko” pisze Jakub Hinc.
8.
Erotyka i porno to gorący kartofel, którym wszyscy się przerzucają, ale nikt poważnie nie chce się nim zająć. Będący więc wynikiem rozmów z pracownikami seksualnymi reportaż „Bez wstydu” Karoliny Rogaskiej stanowi odważne złamanie zasady przemilczania tego tematu – pisze Jakub Hinc.
9.
Żeby zdobyć niezależność finansową, udawał chorego, był aktorem i kolejarzem. Przede wszystkim jednak był pisarzem, autorem „Chłopów”, „Ziemi obiecanej”, „Komediantki”. 155 lat temu urodził się laureat Literackiej Nagrody Nobla, Władysław Stanisław Reymont.
10.
Spod jej pióra wyszła patriotyczna „Rota”, dzieci uwielbiają ją za „Historyję o Krasnoludkach i o sierotce Marysi”, jej zaangażowanie społeczne widać choćby w „Naszej szkapie”. Jednocześnie była na bakier z Kościołem, a jej związek z Marią Dulębianką dla wielu i dziś jest nie po myśli. 180 lat temu na świat przyszła Maria Konopnicka – dla jednych ikona prawicy, dla innych ikona osób LGBT+. Pisze Jakub Hinc.
11.
Niezwykły wehikuł, sprytni harcerze, ukryte skarby i siła dedukcji – „Wyspa Złoczyńców” jako, tak naprawdę, pierwsza książka z serii o Panu Samochodziku oferuje wszystko to, czego oczekujemy od młodzieżowej prozy Zbigniewa Nienackiego. Nawet jeśli zamiast Pana Samochodzik mamy tu… Tomasza Włóczęgę – pisze Przemysław Poznański.
12.
Więcej w tej książce wakacyjnego reportażu, przetykanego opowieściami o archeologii, historią Kaszub i barwnymi wyimkami z nordyckiej mitologii niż powieści w stylu późniejszych „Samochodzików” – o „Skarbie Atanaryka” Zbigniewa Nienackiego pisze Przemysław Poznański.
13.
„Pozwolenie na przywóz lwa” – choć chwilami nieznośnie obciążone ideologią czasów, w których powstało – jest jedną z najlepszych powieści Zbigniewa Nienackiego. Ale też powiedzmy sobie jasno: niewiele ma ta książka wspólnego z serią o Panu Samochodziku – pisze Przemysław Poznański.
14.
„Ze śmiercią trudno się pogodzić. Zwłaszcza ze śmiercią młodego człowieka. Nieodwracalna i nieczuła, unieważnia wszystko w ciągu kilku minut. W zamian pozostawia dziesiątki pytań, które kłębiły się teraz w głowie podkomisarz Leny Chudzińskiej”. Przeczytajcie fragment powieści Joanny Wtulich „Za kulisami”, która ukazuje się właśnie nakładem wydawnictwa Spisek Pisarzy.
15.
Już, już sięgamy po książkę, gdy nagle wpadają znajomi, w telewizji zaczyna się serial, albo zapadamy w sen. Najnowszy raport Biblioteki Narodowej nie pozostawia złudzeń – Polacy nie czytają, bo wolą inaczej spędzać wolny czas.
16.
Narratorka „Wizyty” wrzuca nas w sam środek nieskrępowanego monologu o swoich seksualnych fiksacjach, by tak naprawdę dać nam precyzyjną definicję wstydu. Osobistego i narodowego: niemieckiego wstydu z powodu nazistowskich zbrodni. O książce Kathariny Volckmer pisze Przemysław Poznański.
17.
Długą drogę przeszliśmy, ja i Szkocja, w drodze do samoakceptacji i tolerancji – mówił Douglas Stuart, autor nagrodzonej Bookerem powieści „Shuggie Bain”. A do społeczności LGBT+ w Polsce zwracał się słowami: Nie traćcie nadziei!
18.
Zauroczeni kultowym serialem sprzed pół wieku temu, trochę zapominamy, że „Pan Samochodzik i templariusze” Zbigniewa Nienackiego jest w gruncie rzeczy dość mroczną w wymowie opowieścią o zawiści i chciwości. Takiej, która skutkować może nawet chęcią popełnienia zbrodni – pisze Przemysław Poznański.
19.
Astrid Lindgren, autorka „Dzieci z Bullerbyn” i „Pippi Pończoszanki” znalazła się na rosyjskich plakatach, przedstawiających znanych Szwedów, którzy mieli popierać faszyzm. Dzieje się to po tym, jak Szwecja zaczęła rozważać wejście do NATO i otwarcie potępiła agresję Rosji na Ukrainę.
20.
Geetanjali Shree i tłumaczka Daisy Rockwell odebrały International Booker Prize za „Tomb of Sand”. Po raz pierwszy nagrodzono książkę w oryginale napisaną w hindi. Na krótkiej liście były też m.in. „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk.