Joanna Bator, autorka „Ciemno, prawie noc” czy „Gorzko, gorzko” otrzymała prestiżową Austriacką Nagrodę Państwową w dziedzinie literatury europejskiej, przyznawaną za całokształt twórczości.
W laudacji zamieszczonej na stronie resortu kultury czytamy, że Joanna Bator wciąga nas swymi opowieściami w świat często pozornie obcy, ale zarazem taki, który staje się znajomy już po kilku stronach. „Bohaterowie powieści wydają się tak prawdziwi, że nie zdziwiłbyś się, gdyby zadzwonili do drzwi´- czytamy. „Większość tych powieściowych postaci utknęła w swoich miastach i wioskach, z których pragną wyjechać, ale nie mogą”. Ale nawet tam, na peryferiach, są uwikłani w historię z jej wojnami, wypędzeniami, wstrząsami, ideologiami, zmianami systemowymi i politycznymi”.
Co ważne, bohaterki Bator mimo wszystko nie poddają się. „Bo są ze sobą solidarne i mają marzenia. Nawet jeśli czasem są to marzenia rodem z telenowel, to i tak zwiastują inne, lepsze życie i podtrzymują tęsknotę za szczęściem”. I dalej: „Joanna Bator traktuje swoich bohaterów z życzliwą ironią, a na krańcu świata zawsze pozwala rozbłysnąć ‘wielkiej’ historii, która zmienia życie z dnia na dzień”.
W laudacji podkreśla się także, że autorka zaznaczyła miasto swojego urodzenia, Wałbrzych, na mapie światowej literatury i zapewniła wałbrzyskim kobietom miejsce w pamięci czytelników.
Austriacka Nagroda Państwowa w dziedzinie literatury europejskiej (Österreichischer Staatspreis für Europäische Literatur) przyznawana przez Federalne Ministerstwo Sztuki, Kultury, Służby Publicznej i Sportu od 1965 roku za całokształt twórczości autora europejskiego, którego twórczość wzbudziła szczególne zainteresowanie na arenie międzynarodowej. Ważne jest też by książki laureata były przetłumaczone na język niemiecki, stąd na stronie ministerstwa znajdziemy szczególne podziękowanie dla tłumaczek książek Bator, Lisy Palmes i Estery Kinsky.
Nagrodę wcześniej otrzymali m.in. Eugène Ionesco, Italo Calvino, Simone de Beauvoir, Doris Lessing, Milan Kundera, Dubravka Ugrešic, Umberto Eco, Zadie Smith, Salman Rushdie, Michel Holleuebecq, Zbigniew Herbert (jako pierwszy, w 1965 roku), Sławomir Mrożek, Tadeusz Różewicz, Stanisław Lem, Andrzej Szczypiorski oraz Andrzej Stasiuk.
Joanna Bator jako powieściopisarka debiutowała „Piaskową Górą” w 2009 roku. Jest też autorką powieści „Chmurdalia” (2010), „Ciemno, prawie noc” (2012), za którą została nagrodzona Nagrodą Literacką „Nike”, eseju „Wyspa Łza” (2014), powieści „Rok Królika” (2015), „Purezento” (2020), „Gorzko, gorzko” (2021) i „Ucieczka niedźwiedzicy” (2022).
Źródło: bmkoes.gv.at