Nowa powieść Vincenta V. Severskiego, „Dystopia” ma już oficjalny opis, datę premiery i okładkę, której autorką ponownie jest rzeźbiarka Krystyna Pieńkos.
„Dystopia” – jak zapewniał nas autor w rozmowie – ma być zwieńczeniem nie tylko serii o Sekcji, a więc „Zamętu”, „Odwetu” i „Naboru”, ale i wcześniejszych powieści z cyklu „Nielegalni”.
Oficjalny opis okładkowy brzmi: Jerzy Kaziura, agent GRU, awansuje na stanowisko wicepremiera i koordynatora służb, wprowadzając chaos na najwyższych szczeblach władzy. Konrad Wolski, Marcel Cichy, Roman Leski oraz Zofia Winiarska zostają aresztowani, a Agencja Wywiadu rozwiązana. Pogłębia się atmosfera niepewności i nieufności. W cieniu tych wydarzeń Sara, Monika i Maria przygotowują niebezpieczną misję uwolnienia aresztowanych przyjaciół. Wspomagane przez wytrawnych agentów MI6 oraz Miszę Popowskiego, byłego oficera rosyjskiego wywiadu i George’a Gordona, asystenta Sekretarza Generalnego NATO, dziewczyny stają do walki z czasem i przebiegłym wrogiem. W miarę jak tajemnice wychodzą na światło dzienne, Kaziura ukazuje swoją prawdziwą tożsamość – szarej eminencji, przygotowującej na zlecenie Moskwy kampanię medialną przeciwko Zachodowi. Dramatyczna walka na wielu frontach, pełna zwrotów akcji i zaskakujących momentów, prowadzi do nieuchronnego starcia, które przesądzi o losach międzynarodowego ładu…
Przeczytaj także:
Polska w ruinie
Z treścią koresponduje okładka powieści autorstwa znanej artystki, rzeźbiarki Krystyny Pieńkos, która wcześniej projektowała też okładki do serii o Sekcji. Tym razem dostajemy utrzymaną w odcieniach szarości kompozycję przedstawiającą potłuczone kamienie, gruz zgarnięty nie do końca dokładnie, jakby od niechcenia, z jasnego piasku i usypany w zarys granic Polski. Nad całością unosi się nastrój rozpadu, rozkładu, zniszczenia, charakterystyczny dla dystopijnej narracji. Parafrazując Norwida, jest tu tylko popiół i zamęt, brakuje jednak choćby przebłysku nadziei, „gwiażdzistego dyjamentu”.
Skąd pomysł na tytuł? Pisarz mówił nam kilka miesięcy temu: – Długo się nad tym zastanawiałem. W końcu trafiłem na zwięzłą definicję dystopii i doszedłem do wniosku, że doskonale pasuje ona do pomysłu, który miałem na fabułę: „δυς – zły; τόπος – miejsce, utwór fabularny z dziedziny literatury fantastycznonaukowej, przedstawiający czarną wizję przyszłości, wewnętrznie spójną i wynikającą z krytycznej obserwacji otaczającej autora sytuacji społecznej. Dystopia przyjmuje pesymistyczny osąd zastanego świata, fantastyczna wizja jest zazwyczaj jego hiperboliczną konstatacją, negującą możliwość odmiany zastanego stanu rzeczy w przyszłości” [źródło: Wikipedia] – mówi pisarz. I dodaje: Właśnie taki świat, na granicy dystopii, opisuję w najnowszej powieści. Świat i społeczeństwo, znajdujące się stanie apatii. Wypisz, wymaluj Polska dzisiaj.
Powieść ukaże się 25 października.