Dzięki uprzejmości wydawnictwa Initium mamy dla Was trzy egzemplarze powieści Michała Śmielaka „Postrach”.
W Warszawie uprowadzonych zostaje sześć dziewczyn z bogatych rodzin, a porywacz doskonale zaciera ślady. Media nazywają przestępcę „Postrachem”.
Jedną z najważniejszych postaci powieści jest podkomisarz Iga Ziemna – Gleba, konsekwentna, skuteczna i nieskłonna do kompromisów policjantka.
Pytanie konkursowe:
Za co lubicie kryminały, w których śledczą jest kobieta? Koniecznie uzasadnijcie i podajcie przykłady.
Bardzo jesteśmy ciekawi Waszych odpowiedzi. Jury nagrodzi trzy najciekawsze, wyróżniające się kreatywnością i – co istotne – oryginalne, nigdzie nie publikowane wcześniej. Wpisujcie je w komentarzach pod tym wpisem, albo pod postem konkursowym na Facebooku.
Konkurs trwa od chwili publikacji tego wpisu do 7 września, do godz. 23.59.
Regulamin (udział w konkursie oznacza akceptację regulaminu)
Lubię takie książki bo sama jestem strachliwa i chętnie wyobrażam sobie że to właśnie ja jestem tą śledcza i przeżywam przygody z bohaterką. Wiąże się to z tym że później mam trudności z zaśnięciem a i sny mam również przyprawiające o gęsią skórkę. Często mój mąż się śmieje że naczytałam się to mam 🙂 z takich przykładów to kojarzy mi się książka Prokurator Pauliny Świst ( Tu akurat bohaterka jest adwokatka ) ale tez Wrzask Lidii Janiszewskiej (bohaterka jest reporterka ale tropi gorące , kryminalne tematy ) . Cieszę się że temat walecznych , odważnych kobiet poruszany jest w literaturze coraz częściej.
***
Komisarz- policjantka w kobiecej wersji, nawet jeśli jest twardzielką, a przeważnie nią jest (bo trudny zawód ) wykazuje więcej ludzkich emocji i empatii, przez co siłą rzeczy jest bardziej naturalną postacią, niż jej męski odpowiednik, który zwykle jest po rozwodzie, ma trudny charakter i jest bardziej porywczy. Często pije topiąc emocje w alkoholu. Wiadomo, nie można uogólniać, bo np. mecenas J. Chyłka- którą bardzo polubiłam – za kołnierz nie wylewała i paliła jak smok. Przypuszczam jednak, że kobiety, mimo swojej emocjonalności są bardziej analityczne w szczegółach i empatyczne wobec podejrzanych. Przykłady kobiet- policjantek/prawniczek? to wymieniona Joanna Chyłka od I tomu „Kasacja” R. Mróz, policjantka z książki Igora Brejdyganta- „Szadź”- komisarz Agnieszka Polkowska czy Sasza Załuska z serii książek: „Cztery żywioły Saszy Załuskiej”- K. Bonda. Z zagranicznych autorów – Książka L. Riley- „Tajemnice Fleat House”- ładnie zbudowana postać komisarz Jazmine Hunter-Coughlin. Postaci kobiece są barwniejsze w przekazach, bardziej pomysłowe, impulsywne i kierujące się oprócz analitycznych przekazów intuicją.
Nie chodzi tu oczywiście o szklaną kulę i czarnego kota, a jedynie o odczucie w tworzeniu postaci.
autor: Bożena Czarnota