Tym, co w thrillerze „Poznasz mnie” ogrywa rolę najistotniejszą, jest niepamięć. Raz kłopotliwa, jak choćby wtedy, gdy staje się skutkiem choroby, raz wygodna, gdy pozwala odrzucić to, co w przeszłości bohaterów niewygodne. O najnowszej powieści Sarah A. Denzil pisze Przemysław Poznański.
Nasza pamięć bywa zawodna. Rzadko pamiętamy szczegóły naszego życia z czasu, gdy byliśmy dziećmi. Wypieramy z pamięci to, co złe. Na starość grozi nam demencja, która dzień po dniu wymaże nie tylko wspomnienia, ale i utrudni codzienne funkcjonowanie, gdy zapomnimy o tym, kim jesteśmy lub kim są nasi bliscy. Gdy zapomnimy także to, że są rzeczy, o których mieliśmy nie pamiętać, niechciane wspomnienia o naszej przeszłości.
Widzimy to w powieści dokładnie, bo z chorobą Alzheimera zmaga się matka głównej bohaterki, Sophie, a postępująca demencja niszczy im obu życie. Coraz mniej świadoma rzeczywistości kobieta musi stać się bowiem więźniem we własnym domu, pilnowanym bez ustanku przez wynajęte opiekunki, ale i więźniem we własnym umyśle, który dzień po dniu wymazuje znajome twarze. Sophie zaś staje przed niełatwym dylematem, czy oddać matkę do ośrodka opieki. Tym bardziej, że dotknięty chorobą umysł najwyraźniej zaczyna płatać starej kobiecie figle – ta wszak uparcie twierdzi, że w jej sypialni zjawia się Cień, że to on odpowiada za sińce, jakie niespodziewanie pojawiają się kruchych rękach starej kobiety.
Czy to tylko wymysły? A może rzeczywiście ktoś włamał się do domu i dręczył matkę? Jakby tego było mało, wydarzenia te zbiegają się z jeszcze innym problemem – Sophie znajduje w ogrodzie czyjś guzik, nękają ją głuche telefony, a wszystko to po niezbyt udanej randce z mężczyzną poznanym przez aplikację. Randce, o której swoja drogą chętnie też by zapomniała.
Ten nawał zdarzeń, nad którymi nie jest w stanie zapanować, sprawia, że kobieta zaczyna tracić grunt pod nogami. Nie jest w stanie właściwie wykonywać pracy nauczycielki, co widzą nie tylko dzieci, ale i przełożeni. Zamiast uczyć, skupia się na obserwowaniu mieszkania przez świeżo zainstalowane kamery monitoringu. W domu też zresztą nie potrafi funkcjonować, bo matka staje się wobec niej szczególnie nieznośna.
Przeczytaj także:
Denzil umiejętnie zagęszcza atmosferę. Wydarzenia z pozoru dające się wytłumaczyć racjonalnie, stają się nagle – w zestawieniu z innymi faktami – oznakami nadciągającego, nieznanego zła. To, co początkowo można było zrzucić na karb demencji matki, czy roztargnienia Sophie, z czasem przeradza się w obraz pełen niepokojących tajemnic. Także tych tajemnic, które swoje źródło mają w starannie dotąd zacieranej przeszłości, przeszłości, która najwyraźniej domaga się wreszcie przypomnienia.
Bo pamięć bywa też silna. Bywa też niezawodna. Nawet jeśli sobie tego nie życzymy. Lubi powracać wyrzutami sumienia, nagłymi przebłyskami wspomnień, powracać w emocjach, nad którymi trudno zapanować.
Ta pamięć pożądana, lecz słaba, która nieuchronnie zanika i ta niechciana, wypierana, ale silna, która równie nieustannie wraca, to kontrast, na którym opiera się fabuła „Poznasz mnie”. W obu przypadkach walka z tą pamięcią wiąże się z bólem: zapominania o tym, co ważne i pamiętania o tym, co złe, o niewłaściwych wyborach, o zawinionych winach, które skutkowały krzywdą innych.
Sophie będzie więc musiała stawić w książce czoła mrocznej rodzinnej tajemnicy, zderzyć się z własnymi zatartymi wspomnieniami i spojrzeć na swoje życie – oraz na rolę matki w tym życiu – w nowy sposób.
Sarah A. Denzil daje nam zatem wartko toczący się psychologiczny thriller o próbie zmagania się z pamięcią. Zmagania, z którego tak czy inaczej wychodzimy pokaleczeni.
Sarah A. Denzil, Poznasz mnie (The Broken Ones)
Przełożyła Katarzyna Agnieszka Dyrek
Filia, Poznań, 11 sierpnia 2021
ISBN: 9788381956031
What plays the most important role in the thriller „The Broken Ones” is oblivion. Sometimes troublesome, such as when it becomes the result of an illness, sometimes convenient when it allows us to reject what was uncomfortable in the past. Przemysław Poznański writes about the latest novel by Sarah A. Denzil.