Edyta Niewińska, pisarka, scenarzystka i nasza redakcyjna koleżanka została selekcjonerką i mentorką projektów scenariuszowych podczas festiwalu GENERAMMA w Hiszpanii.
Edyta Niewińska, autorka trzech powieści i nasza wieloletnia recenzentka, współpracuje z festiwalem filmowym GENERAMMA. W obecnej, trzeciej edycji festiwalu, będzie prowadzić program mentorski dla scenarzystek. Projekt Programa de Creadoras jest jednym z jeden z niewielu specjalistycznych programów w branży filmowej, przeznaczonym dla autorek scenariuszy w fazie developmentu.
Edyta Niewińska jest autorką trzech powieści „Kosowo” (2012), „Levante” (2015), „Pod powierzchnią” (2018). Od ponad dekady mieszka w Andaluzji, gdzie pracuje w branży filmowej jako jurorka festiwalowa, nauczycielka kreatywnego pisania oraz script doctor. Jest aktywną członkinią stowarzyszeń ASECAN oraz AAMMA.
GENERAMMA 2023 to festiwal organizowany przez AAMMA, dzięki finansowaniu z Diputación de Cádiz (Área de Igualdad) oraz dotacji z Rady Miasta Chiclana, przy wsparciu Institut Français de Sevilla oraz Fundacji SGAE, Rady Audiowizualnej Andaluzji i CaixaBank. To jeden z niewielu festiwali dedykowanych wyłącznie filmów realizowanym przez filmowczynie.
Co roku ważną częścią festiwalu jest Programa de Creadoras. Specjalnie w tym celu powołane komisje wybierają trzy projekty z kategorii filmu dokumentalnego oraz trzy z pełnometrażowego filmu fabularnego. W tym roku w skład komisji selekcyjnej w kategorii fabularnej weszły Edyta Niewińska, Carolina Cañada i Carolina Ruiz. Edyta Niewińska poprowadzi rownież program mentoringowy Programa de Creadoras.
Projekty, które znajdą się pod opieką Edyty Niewinskiej to “Ítaca, el videoclub de los sueños perdidos”, autorka Helena Castilla; “Justa y Rufina”, autorki Olga Navalón i Candela Cruz oraz “La mella”, autorka Paola Arco.
W przypadku projektu “Justa y Rufina”, jury podkreśliło „rolę kobiet w różnych okresach historii, odzwierciedlające problemy, przed którymi stoi każde pokolenie”. “La Mella” pokazuje „spojrzenie nieletnich na skomplikowaną dla dorosłych sytuację, jaką jest rozstanie rodziców”. Z kolei w “Ítaca, el videoclub de los sueños perdidos” jury doceniło wątek „w którym bohaterki godzą się ze swoimi marzeniami z przeszłości i normalizują odmienne rodzaje seksualności oraz sposoby czerpania z niej radości”.