Nie żyje Sinéad O’Connor. Irlandzka piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów miała 56 lat.

Przyszła na świat 8 grudnia 1966 w Dublinie jako Sinéad Marie Bernadette O’Connor. I pod tym nazwiskiem byłą znana w latach swojej piosenkarskiej kariery. Na początku września 2017 podała do publicznej wiadomości informację o zmianie imienia i nazwiska na Magda Davitt, a pod koniec października 2018 poinformowała o konwersji na islam i zmianie imienia na Shuhada.
Jej rodzicami byli John i Marie O’Connor. Rodzice artystki rozeszli się, gdy O’Connor miała osiem lat. Zamieszkała z matką, ale skarżyła się, że ta znęca się nad nią psychicznie. W 1979 zamieszkała z ojcem oraz jego nową żoną. W wieku 15 lat za popełnione kradzieże i wagarowanie trafiła do domu poprawczego Grianán Training Centre, tzw. azylu sióstr magdalenek. Doświadczenie to wspominała później następującymi słowami: „Po niczym innym nigdy nie doświadczyłam i prawdopodobnie już nie doświadczę takiej paniki, strachu oraz udręczenia”.
Nothing Compares 2 U
Pierwszy singel, „Heroine”, wydała w 1986. Był to duet z gitarzystą U2, występującym pod pseudonimem The Edge. Debiutancki album wokalistki, zatytułowany „The Lion and the Cobra”, ukazał się w listopadzie 1987. W 1988 O’Connor nagrała piosenkę „Jump in the River” do filmu „Poślubiona mafii”. Największy rozgłos piosenkarka zyskała jednak po wydaniu drugiej płyty „I Do Not Want What I Haven’t Got” z 1990. Znalazł się na niej utwór „Nothing Compares 2 U”, napisany przez Prince’a. Piosenka dotarła do pierwszych miejsc list przebojów w wielu krajach[14], w tym także w Stanach Zjednoczonych na Billboard Hot 100, stając się największym przebojem Sinéad O’Connor w jej karierze.
Trzecia płyta Sinéad O’Connor, „Am I Not Your Girl?”, została wydana jesienią 1992. Jesienią 1994 O’Connor wydała swoją czwartą płytę, zatytułowaną „Universal Mother”, w tym samym roku nagrała piosenkę „You Made Me the Thief of Your Heart” do filmu „W imię ojca” Jima Sheridana. W 1997 ukazały się jej dwie płyty: minialbum „Gospel Oak” oraz składanka jej największych przebojów „So Far… The Best of Sinéad O’Connor”. W 2000 ukazał się jej kolejny album „Faith and Courage”, a dwa lata później folkowa płyta „Sean-Nós Nua”, z tradycyjnymi irlandzkimi utworami. W 2003 O’Connor wydała album „She Who Dwells…”, ogłaszając jednocześnie, że tym samym kończy swoją karierę. Jednak dwa lata później wydała kolejny studyjny album „Throw Down Your Arms”. W czerwcu 2007 ukazała się jej kolejna płyta „Theology”.
Protesty przeciw obojętności
Nie była jednak znana wyłącznie z muzyki. 3 października 1992, podczas programu Saturday Night Live piosenkarka podarła zdjęcie papieża Jana Pawła II. Zaprotestowała tym samym przeciwko brakowi reakcji Watykanu na ukrywanie przez Kościół katolicki w Irlandii udokumentowanych w latach późniejszych, licznych przypadków molestowania dzieci przez księży. Piosenkarka krytykowała też Kościół katolicki za negatywny stosunek do kwestii homoseksualizmu. Twierdziła: „Nauczanie przeciwko homoseksualizmowi jest bluźnierstwem”.
Wcześniej, w jednym z wywiadów z 1989 roku wyraziła swoje poparcie dla Irlandzkiej Armii Republikańskiej, za co została skrytykowana. Z kolei w 1990 odmówiła występu w New Jersey, ponieważ przed jej występem miał zostać odśpiewany hymn Stanów Zjednoczonych Ameryki, na co się nie zgodziła. W 1991 zbojkotowała galę rozdania nagród Grammy – miał to być protest przeciwko komercjalizacji ceremonii. Sinéad O’Connor wygrała wówczas w kategorii Najlepszy Album Muzyki Alternatywnej krążkiem „I Do Not Want What I Haven’t Got”, lecz piosenkarka nie przyjęła tej nagrody.