Jakie lektury na Święta (i nie tylko) polecają pisarze? Zobaczcie propozycje Vincenta V. Severskiego, autora m.in. powieści z serii „Nielegalni”, „Christine”, „Zamęt”, „Odwet”, „Nabór” i „Plac Senacki 6PM”.
Kuba Benedyczak, Obłęd Europy. Historie alternatywne XX wieku, Znak literanova
Ta książka to rozmowy o alternatywnych scenariuszach historii. Nie przepadałem za historiami alternatywnymi, a tu niespodzianka: po lekturze tej książki (i po tej, o której piszę poniżej), w zasadzie zmieniłem zdanie. Ale może dlatego, że są to rozmowy o tym, co by było gdyby, o tym, co robiliśmy na przestrzeni naszych dziejów, że nie uniknęliśmy tak wielu tragedii, klęsk. Nie chodzi nawet o to, że straciliśmy szansę na jakiś wielki sukces, ale o to, by z przeszłość wyciągnąć wnioski. A mogą to być wnioski niezwykle ciekawe. Książka Benedyczaka jest więc w istocie książką o przyszłości. O tym jak unikać błędów, a wcześniej: jak je w ogóle identyfikować. Okazuje się bowiem, że często nie dostrzegamy negatywnego wpływu na nasza historię niektórych zdarzeń z przeszłości, które jednak po głębszej analizie okazują się być błędami. A poza tym to rozmowy z wybitnymi ludźmi, prowadzone przez niezwykle inteligentnego dziennikarza, który podniósł dyskurs do mistrzowskiego poziomu.
Alexander J. Motyl, Ostatnia stacja Pituna, Insignis
To kolejna pozycja z gatunku political fiction, tym razem powieściowa. I kolejna, która zmieniła moje zdanie o tego typu narracjach, pokazujących alternatywne wersje historycznych zdarzeń. Ta powieść to satyra, groteska, opisująca losy Putina. Jasne jest przecież dla każdego, że tytułowy Pitun to właśnie Putin. Autor wieszczy w swej powieści dalszy rozwój sytuacji w Rosji, po tym jak Kremlowi nie udaje się atak na kraje bałtyckie. To fikcja często podszyta ironią, również bardzo gorzką, bo autor nie raz przypomina elitom zachodnim o ich nie zawsze właściwych zachowaniach w stosunku do reżimu rosyjskiego. Dostało się wielu, w tym milionerom amerykańskim i francuskim nacjonalistom.
Magdalena Rigamonti, Niewygodni, Wielka Litera
To kolejna książka, złożona z rozmów. Dlaczego jest dla mnie ważna? Dlatego że są to rozmowy z pokoleniem moich rodziców. Rozmowy o wojnie z tymi, którzy ją przeżyli i o czasach tuż powojennych. Każda zapisana tu rozmowa brzmi tak, jakbym słuchał własnych rodziców i każda jest w pewnym sensie wspomnieniem z mojego dzieciństwa. Dzieciństwa pokolenia z powojennego wyżu, które chowało się w ruinach, które widziało i czuło skutki wojny. I w krajobrazie zniszczonej Warszawy i w ludzkiej psychice. To historie zwykłych ludzi, których losów wcześniej nie znałem, a przecież opisują oni za każdym razem historie, które są mi doskonale znane. Bo są to historie, jakie pewnie mogliby opowiedzieć też moi rodzice. Historie m.in. o okrucieństwie, o nienawiści, także wobec Niemców spotkanych po wojnie na ziemiach zachodnich. Niesłychanie ciekawie i doskonale poprowadzone wywiady, a przy tym naprawdę mocne. Przyznam, że podzieliłem się z autorką sugestią, że warto pomyśleć o drugiej części – opisującej nas, którzy wychowaliśmy się na silnej po wojnie antyniemieckiej retoryce, na serialach w rodzaju „Czterej pancerni i pies” czy „Stawka większa niż życie”, a przecież wyrośliśmy na normalnych ludzi.
Zdzisław A. Raczyński, Janczarzy Kremla, Czarna Owca
To książka mojego przyjaciela, obszerna powieść szpiegowska, jakie czytelnicy naprawdę lubią. Autor porusza temat szpiegowskiej intrygi, rozgrywającej się w realiach naszej najnowszej historii. I tej obecnej, i tej z czasów stanu wojennego. Oba te wątki są doskonale splecione i tworzą naprawdę ciekawą fabułę, z równie doskonale skrojonymi bohaterami. Myślę, że dla Zdzisława to początek jego nowego literackiego zainteresowania i wróżę mu spory sukces. Także dlatego, że choć nie jest szpiegiem, to odrobił lekcję i od strony profesjonalnej nie znalazłem w książce niczego, do czego mógłbym się przyczepić.
A my polecamy: