O tym, co w kryminalne najważniejsze, o tworzeniu postaci takich jak Teofil Olkiewicz czy Matylda Kaczmarek i o pisaniu w ogóle – mówił na scenie głównej Targów książki i mediów Vivelo laureat najważniejszych nagród dla twórców literatury kryminalnej – Ryszard Ćwirlej. Spotkanie prowadził Przemysław Poznański.
OBEJRZYJCIE NAGRANIE ZE SPOTKANIA
Rozmawialiśmy m.in. o powieści „Tęczowa Dolina”: To powieść, w której Ryszard Ćwirlej obnaża kulisy nieposkromionej zachłanności, czerpiącej pełnymi garściami z ludzkiej łatwowierności i strachu, zabierając nas jednocześnie w szaloną kryminalną podróż, w której nie zabraknie też charakterystycznego dla tego autora poczucia humoru.
Wierzycie w cuda? Lepiej uwierzcie, bo przecież „Tęczowa Dolina” jest właśnie opowieścią o cudach. Czasem o tych wytłumaczalnych, ale niezwykłych poprzez swoją rzadkość, jak choćby nagły spadek, który po ciotce otrzymuje emerytowany milicjant Bronisław Cieślak, pseudonim Borewicz (zbieżność nazwisk przypadkowa), a czasem pozornie niedających się nijak wyjaśnić. W katalog tych cudów wpisuje się fala uzdrowień, które wydarzają się w Ustroniu Morskim za sprawą niejakiego ojca Bernarda, pustelnika zamieszkującego jeden z poniemieckich bunkrów. Nic dziwnego, że do mężczyzny ustawia się długa kolejka chorych, bo przecież zdarzają się w naszym życiu i takie momenty, gdy skłonni jesteśmy odrzucić racjonalizm i zawierzyć temu, co być może wydaje się nadprzyrodzone, za to z pewnością odpowiada na zapotrzebowanie wszystkich tych zdesperowanych, którzy gotowi są uwierzyć nawet w to, co niemożliwe, jeśli tylko zaordynowana zostanie im recepta zawierająca panaceum na ich strach, także ten przed śmiercią.
Co ważne, uzdrowiciel nie bierze za swoją posługę ani grosza, hojnie obdarowuje za to przyjezdnych buteleczkami z cudowną miksturą, mającą jednak zadziałać tylko wtedy, gdy chory modlić się będzie o swoje uzdrowienie i w tej intencji złoży datek w miejscowym kościele. Czy można wątpić w taki cud?
Przeczytajcie całą recenzję: