Co pisarze polecają do czytania w czasie Świąt i w końcówce roku? Zobaczcie propozycje Manuli Kalickiej, autorki takich powieści jak „Wszystkie kochanki mojego taty”, „Szczęście za progiem’, „Dziewczyna z kabaretu”, „”Kochaj i Tańcz. 20 lat wcześniej”, „Koniec i początek” oraz „Jej drugie życie”.
Pisarka poleca:
Sandor Marai, „Dzienniki” (Czytelnik). Manula Kalicka: Świetna lektura na czas zamknięcia pandemicznego. Dziaders, byśmy dziś powiedzieli, nie lubił kolorowych, nie lubił Żydów mimo żony Żydówki. Miał poglądy dziadersa, z prostego powodu – wychował się w takich, a nie innych czasach i one go ukształtowały. Bacznie przyglądał się jak zmienia się świat wokół, sam nie ewoluował. Widział, na emigracji we Włoszech i USA, to co my widzimy teraz, psienie reguł, które wynikało z komercjalizacji. Powiedzmy jaśniej – z chciwości. Myślał dużo nad pisaniem, choć pisał niewiele, myślał nad pisaniem zarówno swoim i innych. Warto go przeczytać, by poobcować z mądrym człowiekiem, osobnym. Choć dziadersem. A jako pendant polecam tegoż autora „Żar”. Audiobook jest znakomity. Czyta Mariusz Bonaszewski.
Donna Leon (Noir sur Blanc). Manula Kalicka: kryminały, wszystkie. Relaksujące, ale nie omijające ważkich tematów. Z opisu okładkowego „Doczesnych szczątków”, tłumaczył Marek Fedyszak: Cierpliwość i wytrzymałość Brunettiego zostają wystawione na najcięższą jak dotąd próbę. Podczas przesłuchania butnego i aroganckiego mężczyzny, oskarżonego o podanie śmiertelnej dawki narkotyków młodej dziewczynie, daje się ponieść emocjom i robi rzeczy, których bardzo szybko zaczyna żałować. Pod wpływem tych doświadczeń zdaje sobie sprawę jak bardzo potrzebuje chwili wytchnienia, z dala od policyjnej pracy. Jego żona, Paola, proponuje by spędzili ten niespodziewany urlop w willi należącej do jej krewnych na wyspie Sant Erasmo, jednej z największych na Lagunie. Tam Brunetti może poświęcić się leniwym wyprawom łódką i zatopić w lekturze „Historii naturalnej” Pliniusza. Beztroskę przerywa jednak zniknięcie Davide Casatiego, zarządcy willi, podczas gwałtownego sztormu. Brunetti czuje się w obowiązku podjąć śledztwo i wyjaśnić przyczyny zaginięcia mężczyzny, który w tym krótkim czasie zdążył już stać się jego przyjacielem.
Małgorzata i Michał Kużmińscy (Wydawnictwo Dolnośląskie) oraz Anna Kańtoch (Marginesy). Manula Kalicka: Też kryminały. Mamy nowe rozdanie w kryminale i stawka została podwyższona. Z opisu okładkowego „Mary” Małgorzaty i Michała Kuźmińskich: Dąbrowa Tarnowska. Przed wojną połowę jej mieszkańców stanowili Żydzi. To tu, do pustego rodzinnego domu wraca dziennikarz po przejściach Sebastian Strzygoń, szukając równowagi. Ale nic z tego – w sadzie jego dziadków budowlańcy odkopują szkielet. Czy, jak podejrzewa doktor Anna Serafin, są to kości ofiary Judenjagd – polowania na ukrywających się w czasie wojny Żydów? Równocześnie śmiertelny wypadek na peryferiach Dąbrowy okazuje się zabójstwem. A na synagodze i grobie ofiary pojawiają się antysemickie graffiti. Bastian mierzy się z przeszłością miasteczka i własnej rodziny.
Z opisu okładkowego „Wiosny zaginionych” Anny Kańtoch: Krystyna, emerytowana policjantka, jako młoda dziewczyna straciła w tajemniczych okolicznościach brata. W 1963 roku piątka studentów, dwie dziewczyny i trzech chłopaków, wyruszyła w Tatry, troje z nich zostało odnalezionych martwych, jeden – brat Krystyny – zaginął bez wieści. Wrócił tylko Jacek. Teraz, po ponad pięćdziesięciu latach, Krystyna niespodziewanie spotyka go w osiedlowym sklepie w katowickim Nikiszowcu. Okazuje się, że Jacek od jakiegoś czasu pod zmienionym nazwiskiem mieszka w tej samej dzielnicy. Krystyna postanawia zmusić go do zdradzenia, co wydarzyło się w górach, a może nawet dokonać zemsty – w tym celu późnym wieczorem wybiera się do jego domu z nożem w plecaku. Gdy jednak wchodzi do willi, zastaje Jacka zamordowanego.
Elżbieta Jodko-Kula „Zanim zamkniemy drzwi” (Prószyński i S-ka). Manula Kalicka:Niepozorna powieść o starości. Brzydkiej i gorzkiej. Nie w tej książce cukru, lukru, happy endu. Cud, ze się ukazała w naszej kulturze wypierania. Z opisu okładkowego: Opowieść o rodzinnych tajemnicach, trudnych emocjach i rozliczeniach z przeszłością. Psychologiczno-obyczajowa historia zwykłych ludzi – małżeństwa Olgi i Karola, ich dorosłej córki Marty i jej męża Maćka. Skupiona na sobie, surowa i apodyktyczna Olga, pełna złości i pretensji, gardzi mężem, który kiedyś dopuścił się zdrady. Relacja matki i córki też do łatwych nie należy. W wiecznych kłótniach i potyczkach słownych nie mogą znaleźć wspólnego języka. Marcie bliżej do ojca, o co Olga od lat jest zazdrosna. Związek Marty i Maćka też ma swoje problemy. Brzmi znajomo? Powinno, bo odwieczny problem zazdrości i rywalizacji to istotny element życia, nawet w najbliższej rodzinie. Wszyscy bohaterowie walczą z własnymi demonami, a zmagania te prowadzą ich na skraj śmieszności i absurdu. Czasem jednak w życiu tak się dzieje, że w utarte, coraz głębsze koleiny wdziera się coś nieoczekiwanego, co sprawia, że zachodzą zmiany, których nikt się nie spodziewa. To powieść o takich właśnie zmianach, możliwych przecież na każdym etapie życia.
Anna Fryczkowska, „Cyrkówka Marianna” (Wydawnictwo Świat Ksiązki). Manula Kalicka: Uważna opowieść o artystce ludowej, ale też i artystce prawdziwej. Nie trzeba być artystą wybitnym by być artystą prawdziwym. To dar, którym Marianna Razik potrafiła dzielić się z ludźmi, pomagając swoją sztuką rozjaśnić trudne lata powojnia. Z opisu okładkowego: Powojenna Polska i historia miłosna, jakiej nie znaliście. Marianna, dziewczyna ze wsi, niegdyś warszawska służąca. Franciszek, przedwojenny atleta. Przez 24 lata zjechali niemal całą – podnoszącą się po II wojnie światowej – Polskę, występując jako Cyrk światowej sławy Arnolda i Marisse Boticellisse. Podróżowali pociągami i furmankami, sypiali w stodołach i kwaterach prywatnych. Występowali we wsiach i miasteczkach – w remizach, szkołach, na jarmarkach, odpustach, na rynkach i w więzieniach. Marianna i jej mąż usiłują żyć i kochać w kraju, który próbuje podnieść się z wojennej pożogi.
Przeczytaj także:
Fotografia pisarki – Ksawery Kalicki