Nie ma nas. Są tylko słowa, które nas opisują. Zwietrzałe, stłumione przez żal, poddane litościwej cenzurze, zaprzeczające sobie. Wit Szostak w swojej najnowszej powieści pochyla się nad człowiekiem jako zbiorem doznań i wyobrażeń innych ludzi, pokazując, że im więcej pada słów na temat czyjegoś życia, tym mniej w nich osoby, której słowa dotyczą, coraz więcej … Czytaj dalej Jedzcie i pijcie z tego wszyscy | Wit Szostak, Cudze słowa