Salcia Hałas tworzy w „Potopie” wizję końca świata w skali mikro, tym bardziej poruszającą, że rozpadowi opowiadanego świata towarzyszy rozpad frazy, która służy do opisywania zdarzeń. Rozpad, co istotne, wynikający nie z formalnej zachcianki, lecz z fizjologicznych ograniczeń narratorki. Bo to jednostka – jej słabość i powolne odchodzenie – znajduje się w centrum tego eschatologicznego … Czytaj dalej Własny koniec świata | Salcia Hałas, Potop